Ranouncle(-de-Séguier)
Ranunculus seguieri
Ranunculaceae
Noms en français : Renoncule de Séguier, Caraline.
Descripcioun :Lou ranouncle-de-Séguier trachis dins lis esboudèu e li clapas cauquié. Douno de flour blanco e se destrìo dóu ranouncle-de-glacié qu'a ges de péu brun souto li sepalo. Li fueio soun sedouso e souvènt argentado. La planto èi proutejido sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ranunculus
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,2 à 2,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2700 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Esboudèu
- Clapas
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Ranunculus seguieri Vill., 1779
Giróuflado(-à-fueio-d'isop)
Dianthus hyssopifolius
Caryophyllaceae
Nom en français : Oeillet de Montpellier.
Descripcioun :La giróuflado-à-fueio-d'isop es uno poulido planto que trachis dins quàuqui relarg mountagnous de Prouvènço. Es uno planto pulèu raro au nostre. Se recounèis eisadamen à si petalo franjado fin qu'au mitan. La garganto de la flour èi peréu barbudo. Li sepalo fan de 2 à 3 cm alor que lou calicule (dessouto) èi mai courtet.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Dianthus
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 15 à 25 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 600 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Tepiero roucaiouso
- Roucaio
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurosiberiano-Sud
Ref. sc. : Dianthus hyssopifolius L., 1755